3 . ابوذر (ره) از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سؤال کرد: پیامبران چند نفرند؟ حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «124 هزار پیامبر . . . .» (3)
4 . شیخ صدوق (ره) در کتاب اعتقادات می‏فرماید: «عقیده ما (شیعه امامیه) در تعداد انبیا این است که آنان 124 هزار نفرند و هر کدامشان وصی‏ای دارند .» (4)
مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر «المیزان‏» ، بعد از ذکر روایت ابوذر (ره) در تعداد انبیا، می‏فرماید: «قسمت اول این حدیث که مشتمل بر تعداد پیامبران است، از مشهورات است که شیعه و سنی در کتبشان نقل کرده‏اند . صدوق در «خصال‏» و «امالی‏» از حضرت رضا (علیه السلام) از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و از زید بن علی از اجدادش از امیرالمؤمنین (علیه السلام) و ابن قولویه در «کامل الزیارة‏» و سید در «اقبال‏» از امام سجاد (علیه السلام) و در «بصایر الدرجات‏» از امام‏باقر (علیه السلام) روایت کرده‏اند . (5)
از سوی دیگر انس بن مالک از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) چنین روایت کرده است که: «من به دنبال هشتاد هزار پیامبر مبعوث شده‏ام که چهار هزار نفر آنان از بنی اسرائیل بودند» . برخی این روایت را چنان توجیه کرده‏اند که روایت در صدد حصر تعداد پیامبران نیست و تنها بزرگان انبیا را ذکر فرموده است .
بنابراین، منشا شهرت چنین تعدادی روایات یاد شده است . در منابع موجود نام تعداد بسیار اندکی از پیامبران به چشم می‏خورد . شماری از علل این مساله عبارت است از:
1 . اکثر انبیا شریعت مستقل نداشتند و به شریعت پیامبر دیگر دعوت می‏کردند; مثل حضرت لوط در زمان حضرت ابراهیم . این پیامبران خودشان به طور مستقیم از خداوند وحی دریافت می‏کردند; ولی از سوی وی مامور به شریعت پیامبر دیگری بودند .
2 . بسیاری از انبیا معروف نبودند و براساس روایات، بر یک شهر یا روستا و یا یک خانواده مبعوث شدند .
اسامی پیامبرانی که در قرآن آمده است، عبارتند از: آدم، نوح، ادریس، هود، صالح، ابراهیم، لوط، اسماعیل، یسع، ذوالکفل، الیاس، یونس، اسحاق، یعقوب، یوسف، شعیب، موسی، هارون، داوود، سلیمان، ایوب، زکریا، یحیی، اسماعیل صادق‏الوعد، عیسی و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم). افزون بر این، در قرآن گاه به نام‏هایی برمی‏خوریم که پیامبریشان محل بحث است; مانند ذی‏القرنین، عمران پدر مریم و عزیر .
برخی آیات نیز اوصاف پیامبری را ذکر کرده و نامش را نیاورده‏اند; مثل آیات 243 و 246 بقره که به ترتیب در مورد حزقیل و اشموئیل است‏یا آیه 259 بقره که در مورد ارمیا یا عزیر می‏باشد . همچنین آیه 65 که در مورد خضر است; اگر چه پیامبری جناب خضر محل بحث است . (6)
در روایات نیز نام برخی انبیا آمده است: همچون اشعیا; حیقوق یا حبقوق، دانیال، جرجیس و حنظله و خالد . (7)
حکمت اعطای معجزه اقتضا می‏کند که به همه پیامبران معجزه اعطا شود .
پی نوشتها:
1 . بحارالانوار، مجلسی، ج‏11، ص‏30 .
2. همان، ص‏58 .
3. همان، ص‏32 .
4. همان، ص‏28 .
5. المیزان، ج‏2، ص‏144 .
6. المیزان، ج 2، ص 140 .
7. بحارالانوار، ج‏12و14 .
منبع : روزنامه قدس، شماره 5383